De tijd gaat snel en tikt gestaag voor eeuwig verder
We wachten verkrampt op Gods fractie van een seconde
Tijd heelt dan alle wonden en de vooruitzichten zijn goed
Het uur der waarheid werd toch met bloed verbonden
In verleden tijd werd het allemaal in liefde besloten
En kunstig werd onze toekomst in een vorm gegoten
Dan pas komt de tijd om echt te leven
Feestend weiden dan de schapen, tijd telt niet meer mee
Pierrot moest helaas vlug door voor een laatste ‘blik’
Maar het einde is plots daar en het werd kort dag
Time ‘was’ money maar het levenslicht sprong op rood
De doorgang beroofd door de geheven hand van de Eeuwige
Te vroeg was zijn tijd gekomen, toch was hij te laat
Ron
(naar aanleiding van de dood van mijn oude kennis Pierrot)